Welcome to ParadiseXD

Dat is wat je als eerste denk, hoort en ziet: Welcome to Paradise. En ze hebben helemaal gelijk. Strak licht blauwe hemel (wat tegenwoordig erg zeldzaam is op de wereld) Zon schone lucht dat het contrast van de super witte wolkjes en de licht blauwe lucht zo mooi is dat je blijft kijken. Na een vreselijk vlucht met een misselijke buik van nep voedsel in het vliegtuig kom ik aan in de heerlijke hitte om 7 uur Mauritius tijd (3 uur later dan in Nederland). Een meisje met een blind oog houd een bordje met Juliette Smit er op geschreven in de lucht. Mijn taxi chauffeur, ik was al blij dat het niet een van de 20 andere vieze Indische mannetjes waren. Gelukkig reed haar moeder (denk ik) mij naar het appartement in een oud busje waarvan je dacht dat we onderweg naar de sloop waren. In de 2 uur durige rit ben ik naast dat ik misselijk was geworden door de slechte wegen en de bizarre rijstijl hier alleen maar lopen lachen van geluk. WOUW wat een natuur, ik als natuur freak kon zelf het groen ruiken. Wouw wat een ruig/ vulkanisch achtig / groen eiland. Groen/ groen en nog meer groen ik kon mijn geluk niet op toen ik in de verte de zee zag. Daar ga ik wonen naast het strand. Ik dacht bij mij zelf als ik hier niet tot rust kom en kan relaxen dan ga ik mijzelf vrijwillig inschrijven bij de Willibrord stichting. Na bijna de hele rit alles achter een camara te hebben gezien omdat ik zo veel foto's moest nemen was ik aangekomen bij een mega villa, ja mijn appartement. Mijn kamer was helemaal op de bovenste verdieping met 2 mega balkons. Onder mij zitten andere studenten. Na 10000 roepies te hebben betaald (niet schrikken 40 roepie is 1 euro) ben ik gaan douchen en ja raad het maar: naar bed gegaan:P had hele nacht niet in het vliegtuig kunnen slapen. Mijn kamergenoot nog snel een hand gegeven: meisje uit frankfurt 24 jaar denk ik, werkt hier in het hilton hotel 6 dagen per week van 11 tot 8. Ik zie haar bijna niet want ze heeft een mauritiaan ontmoet het is steeds met hem weg of uit of skypen enz. Ze blijft hier nog 2 maanden zit hier al voor 4 maanden en wilt nog langer door die jongen. Tja dan zit ik hier echt super kort vergeleken met haar. Maarja ik kan niet langer want de dag na dat ik terug kom begint school. Nadat ik wakker was geworden moest ik van mijn landlord naar de shopping mall om een sim card te kopen en een mauritiaanse nummer te krijgen. Ik pakte een random bus hier bij de weg en besefte dat ik nog geen idee had hoeveel het zou kosten en hoeveel 1 roepie was. De bussen hier zijn echt van de prehistorie je hebt net zoals de auto van vanochtend het gevoel dat ze onderweg naar de sloop zijn. Alles valt uitelkaar en alles rammelt. Je kan elkaar niet eens verstaan zon geluid maakt de bus en dan zetten ze ook nog is kneiter harde mauritiaanse muziek aan. Erloopt een mannetje door de bus heen en weer zo dat je kan betalen. Hij zei tegen mij dat ik 2000 roepie moest geven. Nadat ik dat gegeven had en ik iedereen met muntjes zag betalen besefte ik dat ik flink genaaid was. Ik riep hem terug en zei dat 2000 roepies veelste veel is voor dit busritje nog niet eens 10 minuten. Hij zei dat ik stil moest zijn en gaf me wat geld terug. Na weer alles bij elkaar geteld te hebben had ik nog steeds 1000 roepie betaald. Na hem weer terug geroepen te hebben heb ik uiteindelijk 275 roepie betaald. Ik kwam er echter pas later achter dat het maar 24 roepie had moeten zijn. Dat gaat lekker.

Toen ik uitstapte werd ik door iedereen aangekeken als zeldzaam dier (dachten ze dat hun uitgestorven dier: de dodo weer terug was ofso;) Elke auto toeterde, knipperde en zelfs stopte naast mij met ramen open fluitend of zelf schreeuwend om de aandacht te krijgen. Ik werd bang en had het gevoel dat ik binnen nu en einde van de middag ergens in een auto werd mee gesleurd en nooit meer terug kon komen. Ik wist mij ook nog is niet goed te herinneren waar ik met de bus uit moest stappen en stapte 2 bushaltes te vroeg uit van stress. Lopend naast een kerkhof in de brandende hitten en naast lege restaurantjes wist ik weer ongeveer waar ik was. Door dit straatje en dan helemaal naar achter en dan?.. Met 4 plastic tasjes vol met boodschappen en een rugzak vol met waardevolle spullen zoals mijn geld/ mobiel en camera liep ik verdwaald door de woonwijk. Na bijna 3 keer achter een boom te verstoppen of net gedaan of ik bij mijn huis was door al die stoppende autos en fluitende mauritianen was ik eindelijk aangekomen. Zwetend van de stress (kan ik nu toch stress hebben hier?..) kwam ik terug in mijn appartement waar mijn kamergenoot aan het praten was met een Russisch meisje. Daarna kwam er nog een meisje onze kamer in lopen. Nina super aardig en Nederlands. Ik hoorde de meest leuke dingen: meeste studenten hier komen uit Nederland (10 totaal ongeveer) en dat je erg veel kan doen op dit eiland. Beide had ik niet verwacht. Gelijk was ik uitgenodigd voor de barbecue morgen avond. (Vrijdag 14 februari). Ik ging vroeg naar bed was nog steeds helemaal dood en moest fit zijn voor de volgende ochtend want stage begon. Ik moest om 9 uur in Quatre bornes zijn en om 10 uur. Na een super leuke meeting met mijn 2 stage begeleiders ben ik meteen aan de slag gegaan. Ik kreeg een nieuwe eigen computer en een bureau en ze lieten me het hele gebouw van binnen en buiten zien. Super modern en midden in de natuur. geweldig!